Wist je dat van de vier criteria op grond waarvan wij ieder moment ons managementgedrag moeten kiezen, personeelsontwikkeling vaak de laagste prioriteit krijgt? Bovenaan de lijst staan namelijk tijdsdruk, dan angst, daarna komt de kwaliteit van het werk of het product, waarna personeelsontwikkeling op een armzalige 4de plaats komt.
Tijdsgebrek en overdreven angst drijven ons tot commanderen en controleren, terwijl de kwaliteit van het werk en de behoeften aan ontwikkeling om coachen vragen. Het is dan ook weinig verrassend dat coachen soms wordt verdrongen door het kortetermijndenken en de dwingende noodzaak om de aandeelhouders rendement te bieden.
De verwachtingen van jonge medewerkers
Wel klinkt de roep om daar iets aan te doen, de roep die voortkomt uit de verwachtingen van jonge medewerkers. In hun sollicitatiegesprek willen zij weten wat voor mogelijkheden aan opleiding en ontwikkeling en wat voor managementstijl zij kunnen verwachten. Ze zijn niet op zoek naar een baan voor het leven – die willen ze ook niet – en ze zullen hun baan opgeven als er niet aan hun behoeften tegemoet wordt gekomen. Die behoeften hebben betrekking op zaken waarmee zij meer in zichzelf gaan geloven, zoals een coachende manier van leidinggeven. Dit idee wordt ondersteund door de erkenning dat veel jonge werknemers al hebben bereikt.
Dat zij in zichzelf geloven, terwijl het grootste deel van vele hogere leidinggevende nog in de fase van status en erkenning verkeert, daar zitten 2 problemen aan. Het ene is dat leidinggevende ervan uitgaan dat hun medewerkers zich in dezelfde fase of daaronder in de hiërarchie bevinden en dat zij daardoor niet onderkennen dat geloven in jezelf voor hun medewerkers belangrijk is. Het andere is dat sommige jonge managers hun respect verliezen voor leidinggevenden die psychologisch blijkbaar minder ver ontwikkeld zijn dan zijzelf. De behoefte bij hogere leidinggevende aan status en hun aanpak in termen van bevelen en controleren, worden het mikpunt van grappen en spot.
Het bevorderen van het zelfvertrouwen
Het geloof in jezelf is een handige meetlat om de invloed van ons gedrag op anderen aan af te meten. Het is niet moeilijk om onze bemoeienis met anderen te zien in termen van een positieve of negatieve bijdrage aan hun zelfvertrouwen. Bevelen, kritiek, keuzebeperking, hiërarchisch denken en geheimzinnigdoenerij brengen altijd, soms nauwelijks merkbaar, schade toe aan het zelfvertrouwen van mensen. Coachen, vertrouwen, openheid, respect, oprechte complimenten, keuzevrijheid en natuurlijk succes bevorderen het zelfvertrouwen.
